Paaszondag was het zover. Zembla kwam met een onthullende reportage over Char en andere mediums. In diverse trailers was deze spectaculaire uitzending al aangekondigd, en Susan Smit had in De Wereld Draait Door mogen vertellen dat zij ondanks al haar scepsis toch wel erg onder de indruk was van Char.
Uiteraard viel de uitzending tegen. Dat Char veel geld verdient met een goocheltruc wisten we al. Dat James Randi haar en vele anderen op kinderlijk eenvoudige wijze ontmaskert was ook bekend. En dat niemand die in Char of andere mediums gelooft door dit programma van gedachten verandert, daar was Susan Smit al een mooi voorbeeld van geweest. Kortom, zelfs ik had deze inhoud kunnen voorspellen.
Zembla werd voor mij schokkend door de herhaling van Soeterbeeck (oorspronkelijke uitzending op 18 maart 2008) die ik ’s ochtends had zitten kijken. Soeterbeeck was een griezelig gezellige mengelmoes van “pastorale psychologie” en gebabbel over bijna dood- en reïncarnatie-ervaringen. Presentator Wilfred Kemp opende de aflevering met de zin “Er is leven na de dood, maar waar?”, en vanaf dat moment was mijn aandacht getrokken. Waarom zoveel ophef rondom Char, als Kemp hier in een keurig programma van de RKK hetzelfde beweert?
De grootste bedreiging voor ons goede leven wordt juist gevormd door het idee dat er nog een wereld is naast de onze, een tweede wereld waarin het leven lichter, mooier, liefderijker, beter en gelukkiger is. Zodra dat idee zich in mensen nestelt lopen zij het risico de tachtig jaar die zij van hun lijf kunnen genieten op te offeren ten faveure van een belofte die nooit uit zal komen. Dat gebeurt in tamelijk onschuldige vorm als mensen zich genietingen ontzeggen uit angst niet in de hemel te komen, maar ook in een vernietigende vorm als een terrorist zichzelf opblaast met een gelukzalig hiernamaals voor ogen. Zo vernietigen niet bestaande werelden de lust om van dit leven een schitterend kunstwerk te maken.
In Soeterbeeck werden we vooral aangemoedigd dit aardse leven niet al te hoog aan te slaan. Tetty Pols, die een bijna doodervaring had gehad en daarbij een glimp van gene zijde had opgevangen, sprak: “Dat is wel mijn ervaring ook geweest, dat ik het vreselijk vond om weer terug te zijn in mijn lichaam. En dat ik dus eigenlijk niet hier op aarde wilde zijn, maar liever daar waar ik die liefde en dat licht ervaren had.” En toen zij daarna vertelde dat ze het zelfs moeilijk vond om weer in deze wereld te komen, vulde pastoor Ad Verest haar aan: “Je hoopte om de vervulling van je leven te ervaren en je komt eigenlijk van een onnoemlijk koude kermis thuis.” Deze aardse werkelijkheid is niets vergeleken met de schoonheid en de troost van gene zijde…
Klap op de vuurpijl was Hervormd predikant Hans Stolp, schrijver van Karma, Reïncarnatie en Christelijk Geloof en Omgaan met Gestorvenen. Ook volgens Stolp zijn er twee werelden. Een lichte, heldere, mooie boven wereld, en het aardse tranendal. Alleen wist Stolp dat we niet één keer op aarde komen, maar een aantal maal reïncarneren. Ze babbelden er lustig op los, presentator Kemp en verlicht predikant Stolp:
Kemp: “Wanneer is voor u dat kantelmoment gekomen?”
Stolp: “Vanaf het moment dat ik helderziende werd, en ook uittredingen had en in die andere wereld beelden zag… Helderziende ervaringen dat gestorvenen op mijn weg kwamen, die kwamen mij bezoeken. Dat engelen mij bezoeken kwamen. En anderzijds dat ik zelf regelmatig uittrad en dan, ja, in die andere wereld mocht schouwen.”
“Wij mensen komen vaker terug. Ik ben al heel vaak hier op aarde geweest. Ik heb daar ook beelden van. En ik zal nog heel wat keren terugkeren.”
“Steeds meer mensen krijgen flitsen, beelden van vorige levens.”
“Mijn goddelijke kern, mijn diepste wezen, wordt steeds weer opnieuw in een ander fysiek lichaam en in een andere ziel, dus een ander ego, belichaamd.”
Kemp: “Hoe weet u dat nou?”
Stolp: “Het staat zo in de Bijbel.”
“Geboorte en sterven zijn identieke processen.”
Waarom een reportage over goochelaar Char als ook dit op Nederland 2 is te zien? Waarom maken we ons druk over het gebrek aan verlichting bij moslims, als christenen anno 2008 publiekelijk deze onzin tegen elkaar uitkramen?
Hoe troostend het idee bij ziekte of verlies van dierbaren ook moge zijn, we zullen de gedachte dat het tijdelijke lichaam in dienst staat van een eeuwige ziel moeten bestrijden, zodat niemand de neiging krijgt om zijn lichaam, dit aardse leven op te offeren voor de eeuwigheid. Kemp en zijn gasten trachten de kijkers een leven vol genot te ontnemen met de belofte van een wereld die nergens is.
Pols: “Mijn diepste kern, dat is wat ik ben.”
Kemp: “En die staat los van het lichaam, dat lichaam is een omhulsel zegt u en later in een ander leven krijg ik een ander lichaam…”
Pols: (Knikt instemmend) “Ja.”
En zelfs veelvoudig gereïncarneerd helderziend prediker Stolp wil na zijn dood niet te snel terugkeren in een aards lichaam:
“Ik hoop dat ik eerst eens intens genieten mag aan de overkant, dat is thuiskomen.”
Is het zo vreemd dat dertig procent van de Nederlanders gelooft dat Char werkelijk met doden kan communiceren? Is dat zo vreemd in een land waarin dominees en pastoors op Eerste Paasdag ons ongehinderd een wereld voorspiegelen waarnaar we allemaal moeten verlangen, maar waar we nooit kunnen komen? Zo bezien valt Char nog wel mee.
De uitzending van Soeterbeeck is te zien op:
Uiteraard viel de uitzending tegen. Dat Char veel geld verdient met een goocheltruc wisten we al. Dat James Randi haar en vele anderen op kinderlijk eenvoudige wijze ontmaskert was ook bekend. En dat niemand die in Char of andere mediums gelooft door dit programma van gedachten verandert, daar was Susan Smit al een mooi voorbeeld van geweest. Kortom, zelfs ik had deze inhoud kunnen voorspellen.
Zembla werd voor mij schokkend door de herhaling van Soeterbeeck (oorspronkelijke uitzending op 18 maart 2008) die ik ’s ochtends had zitten kijken. Soeterbeeck was een griezelig gezellige mengelmoes van “pastorale psychologie” en gebabbel over bijna dood- en reïncarnatie-ervaringen. Presentator Wilfred Kemp opende de aflevering met de zin “Er is leven na de dood, maar waar?”, en vanaf dat moment was mijn aandacht getrokken. Waarom zoveel ophef rondom Char, als Kemp hier in een keurig programma van de RKK hetzelfde beweert?
De grootste bedreiging voor ons goede leven wordt juist gevormd door het idee dat er nog een wereld is naast de onze, een tweede wereld waarin het leven lichter, mooier, liefderijker, beter en gelukkiger is. Zodra dat idee zich in mensen nestelt lopen zij het risico de tachtig jaar die zij van hun lijf kunnen genieten op te offeren ten faveure van een belofte die nooit uit zal komen. Dat gebeurt in tamelijk onschuldige vorm als mensen zich genietingen ontzeggen uit angst niet in de hemel te komen, maar ook in een vernietigende vorm als een terrorist zichzelf opblaast met een gelukzalig hiernamaals voor ogen. Zo vernietigen niet bestaande werelden de lust om van dit leven een schitterend kunstwerk te maken.
In Soeterbeeck werden we vooral aangemoedigd dit aardse leven niet al te hoog aan te slaan. Tetty Pols, die een bijna doodervaring had gehad en daarbij een glimp van gene zijde had opgevangen, sprak: “Dat is wel mijn ervaring ook geweest, dat ik het vreselijk vond om weer terug te zijn in mijn lichaam. En dat ik dus eigenlijk niet hier op aarde wilde zijn, maar liever daar waar ik die liefde en dat licht ervaren had.” En toen zij daarna vertelde dat ze het zelfs moeilijk vond om weer in deze wereld te komen, vulde pastoor Ad Verest haar aan: “Je hoopte om de vervulling van je leven te ervaren en je komt eigenlijk van een onnoemlijk koude kermis thuis.” Deze aardse werkelijkheid is niets vergeleken met de schoonheid en de troost van gene zijde…
Klap op de vuurpijl was Hervormd predikant Hans Stolp, schrijver van Karma, Reïncarnatie en Christelijk Geloof en Omgaan met Gestorvenen. Ook volgens Stolp zijn er twee werelden. Een lichte, heldere, mooie boven wereld, en het aardse tranendal. Alleen wist Stolp dat we niet één keer op aarde komen, maar een aantal maal reïncarneren. Ze babbelden er lustig op los, presentator Kemp en verlicht predikant Stolp:
Kemp: “Wanneer is voor u dat kantelmoment gekomen?”
Stolp: “Vanaf het moment dat ik helderziende werd, en ook uittredingen had en in die andere wereld beelden zag… Helderziende ervaringen dat gestorvenen op mijn weg kwamen, die kwamen mij bezoeken. Dat engelen mij bezoeken kwamen. En anderzijds dat ik zelf regelmatig uittrad en dan, ja, in die andere wereld mocht schouwen.”
“Wij mensen komen vaker terug. Ik ben al heel vaak hier op aarde geweest. Ik heb daar ook beelden van. En ik zal nog heel wat keren terugkeren.”
“Steeds meer mensen krijgen flitsen, beelden van vorige levens.”
“Mijn goddelijke kern, mijn diepste wezen, wordt steeds weer opnieuw in een ander fysiek lichaam en in een andere ziel, dus een ander ego, belichaamd.”
Kemp: “Hoe weet u dat nou?”
Stolp: “Het staat zo in de Bijbel.”
“Geboorte en sterven zijn identieke processen.”
Waarom een reportage over goochelaar Char als ook dit op Nederland 2 is te zien? Waarom maken we ons druk over het gebrek aan verlichting bij moslims, als christenen anno 2008 publiekelijk deze onzin tegen elkaar uitkramen?
Hoe troostend het idee bij ziekte of verlies van dierbaren ook moge zijn, we zullen de gedachte dat het tijdelijke lichaam in dienst staat van een eeuwige ziel moeten bestrijden, zodat niemand de neiging krijgt om zijn lichaam, dit aardse leven op te offeren voor de eeuwigheid. Kemp en zijn gasten trachten de kijkers een leven vol genot te ontnemen met de belofte van een wereld die nergens is.
Pols: “Mijn diepste kern, dat is wat ik ben.”
Kemp: “En die staat los van het lichaam, dat lichaam is een omhulsel zegt u en later in een ander leven krijg ik een ander lichaam…”
Pols: (Knikt instemmend) “Ja.”
En zelfs veelvoudig gereïncarneerd helderziend prediker Stolp wil na zijn dood niet te snel terugkeren in een aards lichaam:
“Ik hoop dat ik eerst eens intens genieten mag aan de overkant, dat is thuiskomen.”
Is het zo vreemd dat dertig procent van de Nederlanders gelooft dat Char werkelijk met doden kan communiceren? Is dat zo vreemd in een land waarin dominees en pastoors op Eerste Paasdag ons ongehinderd een wereld voorspiegelen waarnaar we allemaal moeten verlangen, maar waar we nooit kunnen komen? Zo bezien valt Char nog wel mee.
De uitzending van Soeterbeeck is te zien op:
Posts
1 opmerking:
Ik ben van mening dat uw reactie wel een érg gemakkelijke is. U doet in feite het leven na de dood af met het feit dat het niet wenselijk is dat mensen daarmee bezig zijn, omdat het hun in hun huidige leven op aarde zou afremmen. Dit echter zonder feitelijk in te gaan op de inhoud. U maakt dus alleen een statement, voorbijgaand aan wat mensen ervaren. U kunt begrijpen uit mijn reactie dat ik dat zeer betreur, en het dus niet met u eens ben. Uw reactie is zeer denigrerend van toon. Van een filosoof zou ik meer diepgang verwachten in deze.
Een reactie posten